nasycić kogoś

См. также в других словарях:

• nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci …   Słownik języka polskiego

• nasycać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nasycaćam, nasycaća, nasycaćają, nasycaćany {{/stl 8}}– nasycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, nasycaćcę, nasycaćci, nasycaćsyć, nasycaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… …   Słownik języka polskiego

• napastować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, napastowaćtuję, napastowaćtuje, napastowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} słownie atakować, zwalczać kogoś; występować przeciwko komuś, prześladować kogoś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• napuścić — dk VIa, napuścićpuszczę, napuścićpuścisz, napuścićpuść, napuścićpuścił, napuścićpuszczony napuszczać ndk I, napuścićam, napuścićasz, napuścićają, napuścićaj, napuścićał, napuścićany 1. «umożliwić czemuś przedostanie się, przenikanie do czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• uraczyć — dk VIb, uraczyćczę, uraczyćczysz, uracz, uraczyćczył, uraczyćczony «poczęstować kogoś czymś ulubionym przez niego; przyjąć kogoś obfitym, smacznym jedzeniem; ufetować» Uraczyć kogoś dziczyzną, dobrym winem, wyborną kolacją. uraczyć się «zjeść coś …   Słownik języka polskiego

• nacieszyć — dk VIb, nacieszyćszę, nacieszyćszysz, nacieszyćciesz, nacieszyćszył tylko w zwrotach: Nacieszyć oczy (wzrok) kimś, czymś «patrząc na kogoś, na coś, doznać zadowolenia, radości; napatrzeć się» nacieszyć się «nasycić się uczuciem radości,… …   Słownik języka polskiego

• zaspokajać — ndk I, zaspokajaćam, zaspokajaćasz, zaspokajaćają, zaspokajaćaj, zaspokajaćał, zaspokajaćany zaspokoić dk VIa, zaspokajaćoję, zaspokajaćoisz, zaspokajaćkój, zaspokajaćił, zaspokajaćojony «czynić komuś lub czemuś zadość; zadowalać kogoś, coś (np.… …   Słownik języka polskiego

• napatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, napatrzyć siętrzę się, napatrzyć siętrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} nasycić się widokiem kogoś, czegoś, przyjrzeć się czemuś dokładnie, do woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napatrzyli się na bogactwo, biedę. Napatrzyć się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień